Bekijk de beste albums en EP's van het moment op de vernieuwde Luisterpaal. DE LUISTERAARS →
COOKIES & PRIVACY
This Is Not Draaimolen Festival: het Tilburgse dancefestival is klein dit jaar, maar met net zo'n hoog ambitieniveau als in 2019. Hoe slaag je er anders in om wereldster Dixon te verleiden tot een unieke B2B-set? En waarom zou Benny Rodrigues anders zo lyrisch zijn? "Het was zonder twijfel een van de beste dj-ervaringen van de afgelopen jaren."
Het veld bruist vandaag, wie is die geheime b2b? Het enige wat de kaartkopers van deze mooie zonnige zondag van (This Is Not) Carousel 2021 weten is dat er een geheime back to back set van twee dj's op de planning staat. "Ik hoorde over Benny Rodrigues", zegt een vrolijke jongen met een hoed. Een tweede richt zich op Dixon. "Hij had op zijn Instagram een geheime show in Nederland aangekondigd, dan is één en één twee." Een oplettende kijker spot DJ Dustin van de Giegling-kliek al als hij Resom en ATEQ gedag komt zeggen.
De Tilburgse dansorganisatie Draaimolen deinst er niet voor terug om grote superster-dj's die nog nooit eerder samen hebben gespeeld naast elkaar te zetten in een geheime back to back set. Zo stonden Hunee en Four Tet ooit zij aan zij in de bossen van Tilburg, en vonden Nina Kraviz en Ben UFO elkaar in 2018. Wat voor verrassing zouden ze hebben neergezet op dit kleinschalige minifestival voor 750 bezoekers?
Vandaag begint de geheime b2b om 18.30 uur, en daarvoor willen de vlammen niet echt de pan in op het Draaimolen-terrein. Daarvoor is de openingsset van de Britse veteraan Jane Fitz een beetje te veel. Ze zit al jaren in de hoek van het avontuurlijke Freerotation festival en evolueert tegenwoordig van subtiele deephouse naar acid, maar haar platen lijken als legoblokjes op Duplo in elkaar te passen. Niet zo. De aandacht is nog niet op haar gericht, mensen dwalen rond langs de prachtige spiegelkunstwerken en langs de kleinschalige foodcourt. Tijd voor een fles natuurwijn, tijd om een wegwerpcamera te scoren (die razend populair blijkt te zijn op het festival dat telefoons op de dansvloer verbiedt).
Even later blazen gekleurde ballonnen en bellen door de lucht en kietelen Duitsers Resom en ATEQ het publiek al voorzichtig met toegankelijk huis. Ze trakteren hen zelfs op GALA's grote hit 'Freed From Desire'. Het is de eerste ontlading van de dag. Op eerdere records fladderden er maar een paar handen in de lucht voorin, nu gaan ze allemaal omhoog.
Dixon en Dustin op Merry-Go-Round 2021
En er blijven die kleine handjes voor die geheime b2b. Inderdaad, Innervisions-baas Dixon betreedt het podium in zijn vrolijkste Hawaiiaanse blouse - een scherp contrast met zijn gespannen uitdrukking. En aan zijn zijde ontmoet hij DJ Dustin. Een interessant duo: Dixon werd jarenlang verkozen tot beste DJ bij Resident Advisor (zo vaak dat de dansblog de verkiezing annuleerde). Met het duo Âme groeide hij via de Amsterdamse club Trouw uit tot de vaandeldrager van de serieuze Innervisions-sound: groots, bloedserieus huis met uitgerekte breaks en trancey hooks, geschikt voor de grootste festivalvelden en mainstages. DJ Dustin en zijn label Giegling leken dezelfde weg in te slaan, maar dan via club De School, met een sound die een stuk introspectiever is dan die van Innervisions. Hun platen staan vol met kicks als kattenpootjes in de sneeuw en stemmige melodieën. Daarmee had het label in 2016 en 2017 al twee podia bij Draaimolen, tussendoor kregen ze ook nog een nacht lang de X-Ray van Lowlands en de kerk van Ruigoord op Amsterdam Dance Event (een dag na Innervisions trouwens).
Dustin en Dixon hebben nog nooit eerder samen gespeeld, maar vanavond bouwen ze in twee en een half uur een logische brug van het ene geluid naar het andere. Terwijl ze elkaar overigens nauwelijks aankijken. Al vroeg is de vervreemdende Traumpriz-editie van 'I've got the Power' te horen. Vroeger werd er nog wat schoorvoetend gedanst, nu klautert een stel enthousiastelingen op de speakers naast het podium, en schommelen een paar meiden heen en weer aan de DJ-tafel. Ze zijn zelfs iets te gretig, de ene plaat na de andere springt over.
Dixon is een meester in het laten knallen van platen alsof het de grootste hits zijn. Nummers die misschien maar een paar honderd streams zijn, komen vaak als echte knallers onder de vingers van Dixon uit de speakers. 'Spanner Interactions' is er zo een, een net-niet-breakbeat deuntje met grootse arpeggio's. Nog cooler is het serieuze Zuid-Afrikaanse huis van Floyd Lavine, een bijna griezelige plaat waarvan de stem als een alien door het donkere bos galmt.
Nu het donker is, vallen alleen de lichtinstallaties op waarmee Draaimolen heeft uitgepakt. Achter het podium schijnt het licht door de bomen, alsof er een kanon blauwe glitterverf tussen de takken is afgegaan. Het wordt heel verleidelijk om stiekem een foto te maken, en hier en daar worden stiekem stickers van telefoons geplukt. Een beter opgevoede bezoeker probeert woedend met één oog dicht en gespannen kaken haar wegwerpcamera te blijven draaien. Het reflecterende artwork van Heleen Blanken kleurt alle kleuren van de regenboog en weerkaatst de stralen terug op het uitbundige publiek. Zo stijf als Dixon en Dustin in het begin waren, staan ze nu zoals ze staan, breeduit dansend en lachend.
Maar Benny Rodrigues grijnst nog breder, de hardst werkende, meest enthousiaste (en meest invloedrijke) DJ van Nederland. Hij neemt de laatste uren het roer over van Dixon en Dustin. Aanvankelijk is hij nog volledig in rook gehuld, alleen om als silhouet op het podium te zien (en toch volledig herkenbaar aan die grote haardos). In zijn eerste plaat, Airborne's epische, beatless trancey Carl Craig-remix, is er al een bloedstollende schreeuw die als een vlijmscherp mes door de bomen snijdt. Dat zet de toon voor de afgelopen twee uur: nu gaan we knallen. Rodrigues krijgt twee keer applaus voordat hij echt losbreekt met een paar piekrecords op hoge bpm. Als een bezetene zet Rodrigues alles moeiteloos in elkaar: van een diepe, bedwelmende houseplaat met schrille stem tot de trippy melodieuze technoplaat 'Oasis' van Petar Dundov. Onder de sterrenhemel dirigeert Benny Rodrigues Merry-Go-Round van het ene hoogtepunt naar het andere. Zelf danst en zwaait hij met een zalige lach op de muziek, en het publiek grijnst nog gelukzaliger naar hem.
Dat blijkt ook achteraf, als hij een lyrische brief op zijn Facebook plaatst. "Het was zonder twijfel een van de beste dj-ervaringen van de afgelopen jaren", schrijft hij. En hij bedoelt inclusief de pre-corona jaren. 'Hoe fijn is het om als DJ te draaien voor een groep mensen die die paar momenten met jou intens en zonder telefonische afleiding zo puur en direct mogelijk beleven.' Het zegt veel over het festival, dat noodgedwongen moest afbouwen tot 1400 en uiteindelijk 750 bezoekers per dag. In de woorden van Benny: 'Des te mooier en toffer dat zo'n draaimolen, na alle corona-tegenslagen, zijn publiek durft te pushen (en hopelijk te inspireren) voor de onbewust bewuste totaalbeleving van a tot z.' De tiendaagse (This Is Not) Carousel is dit jaar klein, maar met een even hoog ambitieniveau als in 2019. En we zijn nog maar op de helft!
Het laatste nieuws in de nieuwsfeed →
Alle media op 3voor12 →
Alle 3voor12 lokale sites →
Ga naar de voorpagina →